Iedereen die mij een beetje kent wet dat ik doodsbang ben voor muizen. Die enge kleine wegrennende dingen met van die lange staarten. Bah, om van te gruwen. Helaas heb ik een Cairn Terrier, die zich in het vangen van veldmuisjes heeft gespecialiseerd. Wij wonen langs de Lek, en op verschillende delen langs die Lek zijn stroken met bosjes, braamstruiken, bomen en stukken gras. Dat daar veldmuisjes wonen weet ik al lang. Tijdens de wandelingen ligt er regelmatig een dood muisje op een pad, gevangen door een van de buurtkatten. Ik draai altijd mijn hoofd om en trek de honden mee. Geen van de honden had daar ooit enige belangstelling voor getoond. Totdat Dutch opeens tijdens een wandeling over de oude scheepswerf met een muis in zijn bek liep. Na enig gillen van mijn kant liet Dutch het beest los, zat geen leven meer in. Omdat hij aan de lijn liep dacht ik dat Dutch een tweedehands muis had opgepikt, die daar door een van de katten was gevangen en achtergelaten. Ditzelfde herhaalde zich diverse malen. Inmiddels is gebleken dat Dutch helemaal niet doet aan tweedehands vangsten, tijdens de wandelingen verstart hij en steekt razendsnel zijn kop in een struikje en ja hoor, hij heeft er weer een. Op mijn gillen ‘los’ is hij meestal wel bereid de muis weer los te laten. Als ik snel genoeg ben kan de muis zodra hij uit de bek van de Cairn is razendsnel en luid piepend wegrennen, meestal is het echter einde muis. Of hij ze nu ruikt of dat hij puur op gehoor jaagt is me nog niet duidelijk geworden.
Op een avond na het eten laat ik de honden in groepjes uit. Dutch, Gail, Jingle en Kenzi zijn de laatste groep. Het is al donker en ja hoor, Dutch heeft weer een muis gevangen. En om het nog erger te maken vertikt hij het om zijn prooi los te laten. Hoe hard ik ook schreeuw, het heeft geen resultaat. Ik zie een staartje uit zijn bek hangen. Hij neemt zijn muis mee naar binnen. Uiteindelijk gooit hij het in de donkere gang neer. Ik mik mijn jas over de kapstok en smijt de hondenriemen neer. Op naar de veilige kamer. Die muis laat ik liggen. Maar ja, uiteindelijk moeten de honden natuurlijk voor het naar bed gaan nog even uitgelaten worden. Uiteindelijk ga ik huiverend en wel gewapend met stoffer en blik naar de gang om het beestje dan toch maar op te ruimen. Aarzelend doe ik het licht aan en dan zie ik de muis liggen ……. Ik heb me bang laten maken door een stukje krant met een lange sliert eraan. Dutch staat er kwispelend naast. Als hij zijn tong naar me uit zou kunnen steken zou hij dat zeker doen!
