Bailey en Storm, 2 broertjes van 13 weken oud, blijven wat langer bij ons. Ze gaan sinds 4 weken elke woensdagavond met veel plezier naar hondenschool Vallei en Eem in Terschuur. Via life@splinterhill willen we iedereen de komende weken mee laten genieten en vooral mee laten leven met het wel en wee van de broertjes Bailey en Storm.
Bailey en Storm hebben 1 broertje en 2 zusjes, deze 3 zijn al een paar weken uitgevlogen en doen het goed bij hun nieuwe baasjes. Bailey en Storm moeten nog bij ons blijven. Toen zij in het nest op 21 december voor het routine onderzoek op levershunt naar de Universiteitskliniek voor Gezelschapsdieren in Utrecht gingen bleek dat zowel Bailey als Storm een levershunt hadden. Voor wie denkt dat je dat wel ziet aan de hondjes: dat was echt niet het geval. Waren ze klein? Nee. Waren ze rustiger dan de rest? Nee. Aten ze slechter? Nee. Deden ze vreemd na het eten? Nee. Sliepen ze meer dan hun nestgenoten? Nee. Dronken ze meer dan gebruikelijk? Nee. Ze waren groter dan hun zusjes en broertje, minstens zo actief, gigantische eters, sliepen niet meer dan gewoon, dronken niet opvallend veel en plasten niet overdreven. Kortom: we gingen met een heel gewoon nestje naar Harry voor de shuntcontrole. Harry was iemand aan het inwerken en het bloed prikken bij Storm ging nog niet zo vlot als we gewend zijn bij Harry. Er moest een paar maal overnieuw geprikt worden en Storm maakte zich vreselijk druk. We zeiden nog tegen elkaar; “als die waarde nu maar niet verhoogd is”. Toen de uitslagen kwamen bleek Storm inderdaad een verhoogde ammoniakwaarde te hebben en niet alleen Storms waarde was te hoog, ook Bailey’s uitslag was niet goed. Er is gelijk een ammoniak tolerantietest gedaan en ook die wees in de richting van levershunts. De grond zakt onder je voeten vandaan. Waarom juist dit nest? Waarom deze pups? Waarom twee in één nest? Natuurlijk, we testen om te voorkomen dat pups met een shunt geplaatst worden en bij hun nieuwe baas problemen krijgen. Het is dus goed dat we dat doen maar het was wel even slikken. Vlak voor Kerst zijn we terug gegaan naar Utrecht voor de echo’s. De shunt van Storm was snel gevonden, een gewone recht-toe-recht-aan shunt. Een normaal ontwikkelde lever, bloedvaten in de lever en bloed dat door de lever heen stroomt. Daarnaast was dus te zien dat een klein deel van het bloed door de shunt stroomt en dus ongezuiverd in het lichaam komt. Bij de echo van Bailey mocht ik erbij zijn. Degene die het onderzoek deed kon de shunt niet vinden, pas toen het hoofd van de afdeling erbij kwam kon de shunt in beeld gebracht worden. Ook hier weer een lever die werkt met bloedvaten en een zelfde soort shunt als Storm maar dan kleiner en kronkelig. We hebben die dag de ouders van Bailey en Storm meegenomen, zodat hun bloed -naast dat van de pups- gebruikt kan worden voor het DNA onderzoek. Het is te hopen dat Bailey, Storm en hun ouders nu kunnen bijdragen aan het vinden van de naald in de hooiberg. Als dat zo is, en we kunnen voorkomen dat we pups met een shunt fokken, is het alle ellende waard geweest. Want realiseer je, dit keer zijn wij de pineut, een volgende keer kan het jou treffen. Professor Rothuizen heeft ooit tegen me gezegd: “denk eraan, jullie zijn de shunt niet kwijt, je zult zien dat op een gegeven moment er opeens weer pups met een shunt geboren worden”.
We hebben altijd gezegd als we een pup met een shunt fokken en de pup laat geen problemen zien dan krijgt zo’n hondje een kans. In een van de proefnesten die we begin jaren 90 voor professor Rothuizen fokten zat een teefje met een shunt, die erg ziek was van haar shunt en veel neurologische verschijnselen vertoonde. Door de leverstuwing die na de operatie optrad is deze pup, Bliss, overleden. Zo’n pup zouden we nu in laten slapen. Maar Storm en Bailey lieten totaal geen verschijnselen zien, als de chirurg goede mogelijkheden tot herstel zou zien wilden wij graag dat ze geopereerd zouden worden. Vorige week belde de chirurg: voor beide pups ziet ze goede mogelijkheden om ze te opereren met goede vooruitzichten. Volgens haar kunnen ze dan net zo oud worden als het broertje en de zusjes zonder gezondheidsproblemen. Inmiddels staan Bailey en Storm op de wachtlijst voor een operatie. Helaas, of misschien juist wel niet helaas, staan ze niet op de prioriteitenlijst. Ze moeten ergere gevallen, zoals pups met een shunt waar zich ook blaasproblemen voordoen, voorrang geven omdat de kalkafzetting in de blaas hun nieren aantast. Bij Storm en Bailey was daar geen sprake van dus zij kunnen makkelijk wachten. Bovendien zijn er in de afgelopen weken opeens heel veel pups met levershunt gediagnostiseerd (andere rassen).
Nu hebben wij dan 2 pups van 13 weken, dus daar moesten we qua opvoeding en socialisatie wat mee gaan doen. Silver zit op ringtraining, daarom vroeg ik de coördinator van de Hondenschool Vallei en Eem of er misschien een puppycursus was waar de broertjes konden instromen voor de socialisatie. Die was er op dat moment niet maar ze mochten mee doen aan de ringtraining. Wat vonden de Cairn heren het daar leuk: in een manege met allerlei lekkere luchtjes, nieuwe geluiden, andere honden en aardige mensen. Onze dank gaat uit naar Kyra, Tanja en de anderen van Hondenschool Vallei en Eem voor hun hulp en betrokkenheid. Volgende week meer over de avonturen van Bailey en Storm bij de Hondenschool.